Na de bedrijfsfeestjes van Agfa en CTG in januari, was het nu tijd voor het bedrijfsfeest van Godelieve, bij Ernst & Young.
Waar de vorige 2 feestjes beschouwd konden worden als opwarmertjes (Agfa – 200 genodigden, CTG – 600 genodigden), was dit duidelijk een mega-evenement: alle 1400 Belgische personeelsleden waren uitgenodigd, inclusief hun partner.
Om zulke massa te verwelkomen heb je eerst en vooral ene geschikte locatie nodig, en die werd gevonden in de Leuvense Brabanthal.
Op de autostrade kwamen we reeds veel Clio’s en Yarissen tegen, met aan boord piekfijn uitgedoste E&Y-collega’s.
We werden stipt om 19u aan de inkom verwacht, maar door de file aan de afrit (en aan de vestiaire), werd het iets later.
Eenmaal in de zaal aanwezig bleek al gauw hoe spectaculair groot het aantal aanwezigen was.
Godelieve had echter reeds met haar collega’s een ontmoetingsplaats afgesproken, zodat we snel in goed gezelschap vertoefden.
Na de obligate E&Y-champagne en enkele hapjes (die aan ons voorbijgingen) begon het spektakel.
Al snel werd de betekenis van de slogan en uitnodiging duidelijk: For Your Eyes Only (samen met een spiegel).
Concreet werkte men met een podium, met daarachter een spiegelwand.
Op deze manier konden de artiesten, door al liggende op het podium te bewegen, de indruk wekken te zweven op het scherm.
Deze mooie choreografie duurde ongeveer en halfuurtje, waarna het tijd werd voor de traditionele speech.
We besloten wat dichter bij het podium te gaan staan, en achteraf bleek dit een goede beslissing: de artiesten begonnen, op reusachtige stelten, door de zaal te lopen, verkleed in lange gewaden en Venetiaanse maskers.
Dit zorgde voor de nodige opwinding, zeker wanneer enkele minuten later een reusachtige luchtballon te voorschijn kwam. Deze werd vakkundig door de zaal gemanoeuvreerd, waarna de zijmuur alsmaar verder wegschoof: men had immers de zaal in 2 verdeeld met doeken, om tijdens het openingsdeel de buffetten klaar te kunnen maken langs de andere kant van de zaal.
Deze ingenieuze constructie kon zeker op de nodige appreciatie rekenen.
Eenmaal de zaal op volle grootte was onthuld, volgde er nog meer show, maar al snel werd duidelijk dat het de bedoeling was om de mensen richting bufetten te dirigeren.
En deze waren talrijk: koude vleeswaren, warme vleeswaren, visgerechten, Thaï, Chinees, Vlaamse specialiteiten, pasta, …
Voor elk wat wils, en ruimschoots voldoende.
De lange rijen wachtenden werden niet aan hun lot overgelaten: de artiesten zorgden voor de nodige animatie.
Zo waren er onder andere wederom de steltenlopers, maar kon men zich eveneens vergapen aan als Michelin-mannetjes verkleedde figuren, aan salsa-dansers, aan een pilaar gevuld met water waarin een man zat te zwemmen, aan een lasershow, en nog zoveel meer.
Alleen door zelf op ontdekkingstocht te gaan doorheen de zaal kon men zich een beeld vormen van alle mogelijke bufetten en animaties.
Na het dessertbuffet was het zoetjesaan tijd om de beentjes eens los te gooien.
De DJ van dienst kreeg iedereen in beweging tot de vroegste uurtjes, met als hoogtepunt de polonaise op Frans Bauers carnalvalhit ‘Heb je even voor mij’.
Omstreeks half drie waren de meeste aanwezigen reeds huiswaarts vertrokken, en werden ook onze oogjes klein.
(Ja, we worden allemaal een dagje ouder…)
Het was een geweldig feest, mede dankzij de toffe collega’s van Godelieve!
Slechts één negatief punt: in het terugrijden merkten we dat de radio amper nog antvangst had, maar weten dit aan het barre vriesweer. Thuis moesten we echter constateren dat een collega het blijkbaar noodzakelijk had gevonden de antenne van de autoradio te stelen. Spijtig dat zulks feest zo in mineur moest eindigen…
