Steun R.S.C.A.

Mijn tante en oom zitten in een supportersclub voor Anderlecht.

Nu moet je weten dat voetbal hen in principe geen zier kan schelen, maar laat deze supportersclub daar nu net gelijkgestemd in zijn.

Hun activiteiten beperken zich grotendeels tot een maandelijks eetfestijn, culinaire uitstap of citytrrip.

Kortom, een bende levensgenieters, die toevallig het restaurant Saint-Guidon (in het RSCA-stadion) als uitvalsbasis heeft.

Om de werking van de club te bekostigen, organiseren ze éénmaal per jaar een eetfestijn, met op het menu stoofvlees, steak, en tomaat-garnaal.

En naar jaarlijkse traditie bezochten wij dan ook, in het gezelschap van ‘tant’ en ‘noenk’ het eetfestijn.

Een aperitiefje, lekkere tomatensoep (met balletjes), een steak met frietjes, vergezeld van een flesje wit en een flesje rood, afgesloten met een koffietje, en de avond was perfect.

RSCA, tot volgend jaar!

Bioscoop

Tweemaal op evenveel dagen naar de bioscoop, het moet van onze studentendagen in Leuven geleden zijn dat we dat nog presteerden.

Vrijdagavond mocht Godelieve de laatavondfilm uitkiezen.
Keuze genoeg: Munich, Buitenspel, Dennis van Rita, Jarhead, Walk the Line,…
Stuk voor stuk films die we nog niet gezien hadden.

Godelieve prefereerde echter Proof, met Anthony Hopkins, Gwyneth Palthrow en Jake Gyllenhaal.

Het verhaal gaat over een geniale wiskundeprofessor die psychiatrische problemen heeft, zijn dochter en zijn favoriete student.
Na het overlijden van de briljante mathematicus tracht de student uit oude aantekeningen nieuwe bewijzen (Proofs) te distilleren, en stoor hierbij op een document dat een eeuwenoud axioma bewijst.

Door middel van flash-backs wordt de kijker in suspens gehouden omtrent de auteur van het bewijs.

Geen slechte film in zijn categorie, maar ik prefereer A Beautiful Mind en Shine.

Op zaterdag namen we dan mijn schoonzus in spé, Katleen, mee naar de film.

Zij koos Bandidas uit, een western met Salma Hayek en Penélope Cruz in de hoofdrol.
De film was diverterend zonder meer, met wat voor de hand liggende grappen, een voorspelbare verhaallijn en vooral in het oog springende boezems.

Deze beginnen na verloop van tijd dermate te irriteren dat ze zelfs de meest obligate borstengek zijn gezicht doen afwenden.

Zo transformeerden de makers een licht-op-het-hand-zijnde film tot een film die vrouwen met maatje 34 en D-cups verheerlijkt.
Een uitermate slecht idee, wanneer je als doelgroep 12 tot 18-jarigen aanspreekt.

Eten met de schoonfamilie

We zijn net terug van een heerlijk dinner met de schoonfamilie.

Plaats van afspraak: de Oppemse Hoeve te (je raadt het nooit) Oppem!

Samen met Godelieve, haar zus, haar ouders en grootouders gingen we eten ter ere van de huwelijksverjaardag van haar ouders.
Bij deze dus alvast een dikke proficiat!

In een rustige ontspannen sfeer was het aangenaam tafelen.
Geen vaste menu’s: iedereen bestelde waar hij/zij zin in had.

Na een aperitiefje nam ik de scampi’s van het huis als voorgerecht, en verorberde vervolgens een koninginenhapje.
Als desert wachtte er me een coupe vanille.

Bedankt Simonne & Marc voor een toffe avond!

Carré Olé

Zondag viert Gunter zijn 26ste verjaardag, en om dat te vieren hebben we gisteren uitgebreid de bloemetjes buiten gezet.
Met een groep vrienden spraken we eerst af in taverne Den Hoorn (Kapelle-op-den-Bos), waar we ondermeer genoten van een apertiefje, een hoofdgerecht en de nodige liters vocht.
Vervolgens ging de reis verder naar Carré.
Dankzij een massa gratis inkomkaarten slaagden we erin een plaatsje te versieren, en eenmaal binnen stonder er dan nog eens 2 flesjes bubbels op ons te wachten.
Naderhand werd er nog menige fles gekraakt, zodat de stemming er zeker inzat.

Moe maar voldaan verlieten Godelieve en ik als eersten de zaal, om ons nestje op te zoeken.

Bedankt Gunter, Ellen en al de rest voor een toffe avond!

Voorbereiding gestart

Godelieve had op haar communiezieltje beloofd dit jaar deel te nemen aan de 20km van Brussel, wanneer ze in haar eerste zit van de 2e lic. TEW zou slagen.

Aangezien de voorwaarde van de belofte vervuld werd, dient ze deze van haar kant te eerbiedigen.

Mist een grondige voorbereiding loopt Godelieve dus op zondag 28 mei haar eerste loopwedstrijd.

En deze voorbereiding begon vanmorgen, met een ‘opwarming’: een parcours langheen het kanaal tot in Tisselt, en terug.

Indien de spieren morgen niet te stijf en te stram zijn, zal het programma de komende weken intensiever worden, en zich voornamelijk toespitsen op uithouding en minder op snelheid.

Allemaal op post dus, om Godelieve aan te moedigen!

Personeelsfeest Agfa

Vorige week CTG, nu personeelsfeest van Agfa.
Deze periode is allesbehalve ideaal om aan caloriebeperking te doen.

In de namiddag werden we al vergast op de ‘State of Agfa Ghent’, een soort van presentatie waarop de resultaten van het voobije jaar, en de op handen zijnde wijzigingen voor het nieuwe jaar worden gepresenteerd.

Naderhand zakte quasi iedereen af naar ‘t Fenomeen, om er te genieten van het nieuwjaarsdiner.

Partners waren ook uitgenodigd, dus Godelieve was ook van de partij, zij het wat later, vermits ze tot 20u bij de klant aan het werk was.

Het eten was zonder meer lekker, en zonder twijfel beter dan op het CTG feest.
Zoals steeds vloeide de drank rijkelijk, en na de plichtplegingen werd het tijd om ofwel aan de toog te gaan hangen, of de dansvloer onveilig te gaan maken.

Omstreeks middernacht moest het feestje nog wat op gang komen, maar aangezien we nog een lange rit voor de boeg hadden, besloten we afscheid te nemen.

Bye Bye 2005, Welcome 2006

Voor de eerste maal in vele jaren moesten Godelieve noch ik aan de slag met oudjaar, zodat we besloten deze met vrienden door te brengen.
Samen met Amber, Kevin en een ander koppel schoven we eerst de beentjes onder tafel bij een Chinees te Schoten.

Een gevarieerd menu met de nodige druivensapjes, gecombineerd met een aangenaam gezelschap, maakte dat de avond voorbij vloog.

Voor we het beseften was het reeds middernacht.

Na het vuurwerk en een tombola met geschenken besloten we de avond noc wat verder te zetten.
We reden met z’n allen naar danscafé Central Park, waar we, ondanks de ambiance, al na enkele uurtjes vertrokken.
Godelieve moest immers vanmorgen nog werken, en had daarvoor enkele uurtjes slaap nodig.

Hoe dan ook, prettig nieuwjaar voor iedereen!

Kerstdag

Kerstdag is principeel traditioneel in onze familie, maar ditmaal werd de monotomie doorbroken: in plaats van een lunch en dinner ten huize De Pauw, werd er besloten buitenshuis te gaan eten.

Zo gezegd zo gedaan, en dus begaven we ons omstreeks 12u richting Hof Ter Molen voor een kerstmenu.

Naderhand zakten we dan toch nog af naar Willebroek voor het uitdelen van de cadeautjes, en voor de avondmaaltijd.

Dat betekende dan meteen het einde van de kerstdagen, waardoor het uitkijken is naar oud en nieuw.

Prettige feesten allemaal!

Kerstavond

Kerst verloopt bij ons steeds volgens een vast patroon: kerstavond vieren we in het gezelschap van de familie van Godelieve, en kerstdag brengen we bij mijn familie door.

Zo ook dit jaar: na de werkzaamheden en wat opfrissing zakten we af naar Oxdonk, waar de kerstboom en een feestelijke maaltijd op ons stond te wachten.

Enkele uren, kilo’s en cadeautjes later waren we weer thuis, klaar voor de volgende episode van de indigestie.

Geert Hoste Staat

Net als vorig jaar bood CTG toegangskaarten voor de eindejaarsconférence van Geert Hoste aan tegen verminderd tarief.
In principe kon iedere werknemer slechts twee kaarten bemachtigen, maar ik slaagde er in van er 4 te bestellen.

Door allerlei omstandigheden werd het een ‘men only’ avondje: mijn vader, 2 ooms en ik.
Godelieve zit momenteel in haar ‘busy’, en kan zich onmogelijk op dat uur al vrijmaken.

Geert Hoste: je houdt ervan, of je haat hem.
En hoewel de show vorig jaar geen hoogspringer was, was het toch entertainment van een hoge plank.

Dit jaar was het nog een stuk beter.
De show van meer dan 200 minuten (pauze exclusief) bracht iedereen veelvuldig aan het bulderen van het lachen.

Na een fabelachtig bisnummer ‘Je hebt me duizend maal belogen’ was het tijd om de steven huiswaarts te wenden, maar ook op de terugweg bleven zowel de grappen als het bisnummer in ons hoofd spoken.

Zowaar een gezellige avond!