14/02/2010

Gelukkig zijn
is een deel van jullie leven uitmaken.

Van de eerste glimp
bij het ochtendgloren
tot de laatste blik
bij de avondstond.

Dank jullie
voor dit geluk.

De mama

Zo’n super goed en slecht gevoel tegelijkertijd!

Beste bloggers,

zoals jullie wel reeds vernomen hebben zijn wij aan het verbouwen. Alé WIJ … mijn ventje en zijn familie (en onze vrienden niet te vergeten) zijn aan het verbouwen en ik ben aan het toekijken. Ach ja elke goede werf heeft een opzichter en toevoerder van eten en drinken nodig. Desalniettemin voel ik me hierbij iets minder goed. Dat schuldgevoel komt al boven… maar ja. Op dit ogenblik kan het moeilijk anders. Al moet het wel gezegd worden zowel michaël als zijn pa, nonkel bolle en zelfs de gunny hebben al serieus wat werk verricht. Na een weekend niet in het gebouw geweest te zijn kwam ik in een heuse witte werf terecht. Jaja, het is weliswaar een ander huis! De buitengevel lijkt wel driedubbel zo groot zonder balkon en bloembak en de binnenkant lijkt als maar meer op een afvalberg van stenen en kalk. Het mag dus wel gezegd worden… er begint progressie in de zaak te komen. Mannen jullie doen dat werk goed!

Bovendien was het vandaag mijn eerste werkdag. Met alle educatieve inspanning van deze week in mijn hoofd en een geest vol moed ging ik naar Brussel. Al bij al was de eerste dag nog niet zo zwaar een autoke en laptop afhalen kan men nu niet bepaald werken noemen. Desalniettemin heb ik wel een beetje angst voor de toekomst. Al die cursussen. Angst is misschien een verkeerd woord, want langs de andere kant kijk ik uit naar mijn allereerste audit bij mijn allereerste klant. We zullen het misschien gewoon best houden voor angst voor het onbekende. Al bij al zou ik van deze gelegenheid gebruik willen maken om iedereen met name mijn ventje, mijn familie en vrienden te bedanken voor het onuitputtelijk vertrouwen die ze tot hiertoe geschonken hebben op alle gebied. Zonder jullie stond ik nergens.

Moraal van het verhaal: Sorry dat ik niet meer kan doen dan dat ik nu doe. Maar ik moet mijn prioriteiten voorlopig op mijn studies/werk leggen. Desalniettemin vind ik dat jullie allemaal super werk verrichten, waar ik alleen maar bewondering voor kan hebben.

Liefs en tot later beste bloggertjes, Godde