(Bijna) in het ootje genomen

Kleine lettertjes, iedereen weet dat je ze moet lezen, maar wat moet je doen wanneer je zelfs de papaieren waar ze opstaan niet in handen krijgt?

Enkele weken geleden kwam er, na weken wachten, een schatter van bureau Lombaert langs, om een accurate schatting van de waarde van het huis te bepalen.

Aan de hand van deze waarde moet de notaris dan na het toevoegen van een aantal parameters (leeftijd verkoper, intrestvoet op tijdstip verkoop,…) en het raadplegen van de officiële tabellen, een lijfrente bepalen.

Vervolgens wordt een nieuw ontwerp van akte opgesteld, met deze lijfrente, en ter nazicht en ondertekening opgetsuurd aan beide partijen.

Waar zit nu het addertje onder het gras?

Het lijkt logisch dat je als koper een schattingsverslag toegestuurd krijgt. Daar hadden we dan ook om gevraagd.

Na 2 weken wachten ontvingen we echter niets, dus telefoneerden we naar de bewindvoerder. Die wist ons te zeggen dat de woning 2 miljoen oude Belgische Franken meer geschat was dan oorspronkelijk overeengekomen. De daaraan gekoppelde lijfrente zou dan ook een pak hoger komen te liggen.

Zowel Godelieve als ik vonden dit toch wel verdacht, en hadden graag onze opties, rechten en plichten eens doorgenomen met de notaris.

Gisteren had Godelieve dan een afspraak met Notaris Moyson. Ook zij was verbaasd door de hoge raming, maar kon vanzelfsprekend niet buiten dit verslag. Zij was echter nog meer verbaasd over het feit dat wij nooit een afschrift hiervan ontvangen hadden. Dit onrecht rechtzettende, overhandigde ze Godelieve het schattingsverslag, dat ze dubbel ontvangen had.

‘s Avonds, bij het eten, doornam Godelieve het schattingsverslag, om te achterhalen welke factoren een waardevermeerdering van 2 miljoen rechtvaardigden.

Het was alsof de bliksem insloeg: één paragraaf was over het hoofd gezien door de notaris, maar vooral: achterhouden door de bewindvoerder, om een mooie slag te slaan: ‘De woning is, in de staat waarin ze zich nu bevindt niet te verkopen of te verhuren. Alle prijzen in dit verslag gelden pas nadat de noodzakelijke verbouwingswerken (optrekken en afwerken bovenverdieping) zijn uitgevoerd.’.

Godelieve trok haar stoute schoenen aan en begaf zich nogmaals naar de notaris, die haar onmiddelijk ontving en beloofde de zaak verder te onderzoeken.

Wat betekent dit? Indien we de akte getekend hadden, waren we verplicht 2 maal te betalen voor identieke werken.

Moraal van het verhaal: neem je tijd bij het onderhandelen en ondertekenen van contracten, en wees er zeker van dat je alle documenten tijdig in handen hebt!

Reageer