Hoeveel, voor hoe lang en vooral: hoe?

Nu de plannen gefinaliseerd zijn, althans wat betreft de ruwbouw en grove afwerking, heeft de architect een begroting opgesteld.

Zo’n begroting bevat zowat alle kostenposten die met de werken te maken hebben: materialen, uurlonen, huurgelden, BTW, erelonen, dossierkosten,…

Uiteindelijk kom je aan een aardig bedrag, waarbij je zeker mag zijn dat het minstens anderhalf keer zo hoog is als je oorspronkelijk gedacht had.

Je beschikt over eigen middelen, en ook de familie steekt een helpende hand toe. Maar voor het restbedrag, in principe het hoogste, mag je langsgaan bij financiële instellingen allerhande.

Wat wil je dan juist?

Zekerheid impliceert een vast bedrag over de jaren heen, maar heeft zijn prijs: een hogere rentevoet.

Lage maandelijkse betalingen betekenen een langere looptijd, of variabele rentevoeten, wat risico’s inhoudt.

De keuze tussen de modellen is afhankelijk van zowel persoonlijke smaak als een risicoanalyse: hoeveel bedraagt het gezamelijke inkomen momenteel, wat is de progressiemarge van het inkomen, welke maandelijkse kosten kun je voorzien, welke plannen heb je op lange termijn wat betreft vastgoed,…

Aan leningverstrekkers ook geen gebrek: Fortis, Dexia, KBC, ING, Centea, AXA,… allemaal hebben ze hun filiaal, zowel in de fysieke, als de www-wereld. Daar kan je bovendien simulaties maken, op basis van het te ontlenen bedrag, of de gewenste mensualiteit.

Vaak vergeten deze sites wel te vermelden dat je, om van de gehanteerde rentevoeten te kunnen genieten, een scala aan bijkomstige contracten bij hen dient af te sluiten: schuldsaldoverzekering, brandverzekering, familiale verzekering en ga zo maar door.

Een bezoekje aan de kantoordirecteur levert dan weer heel wat meer op, als je tenminste de juiste vragen stelt. Het is vaak balanceren op een slappe koord tussen nemen of genomen worden. Dat deze bezoekjes tijd kosten, kostbare tijd, neem je er best bij. De kostenbesparing van slechts 1 euro per maand, over pakweg 20 jaar weegt niet op tegen het tijdelijk ongemak.

Wij hebben zo goed als zeker besloten tot het volgende: we lenen meer dan oorspronkelijk voorzien, maar moeten daardoor weinig of geen toegevingen doen aan onze smaak.

Verder lenen we op 25 jaar. 20 Jaar betekent een te hoge mensualiteit, bij 30 jaar wordt de aflossing van intresten groter dan de aflossing van kapitaal, een ongewenst effect.

De intrestvoeten staan op een laag niveau. De banken trachten daarentegen met nog lagere rentevoeten voor flexibele ontleningen de mensen te verleiden. De kans is echter groter dan de rente binnen 20, 25 of 30 jaar een veelvoud bedraagt van het huidige percentage. Mede daarom verkiezen wij een vaste rentevoet.

Tenslotte: welke bank kies je?

Je hebt de keuze tussen trouw blijven aan je eigen bank, of kennismakingsbonussen te ontvangen van een bank waar je nog geen klant bent. In ons geval is het voordeliger te blijven waar we reeds waren, dus doen we dat ook.