Sprong voorwaarts

Net wanneer je denkt dat de hele rompslomp in een impasse zit, gebeurt er iets waardoor je de wereld met heel andere ogen bekijkt.

Godelieve en ik hadden betreffende de lijfrente geen uitkomst meer verwacht voor we op reis vertrokken.
De notaris hield de boot af, de schatter gaf geen teken van leven meer en de bewindvoerder was aanwezig door zijn afwezigheid.

Allerlei andere activiteiten hielden ons bezig, maar de hamvraag “Wanneer worden we eigenaar, en voor welk bedrag?” bleef onbeantwoord.

Tot dinsdagavond, wanneer we een brief van het notariskantoor in de bus vonden.
Onze protesten waren wel verworpen: de vooropgestelde prijs bleef gehandhaafd.
Maar om een of andere mysterieuze reden was de maandelijke lijfrente wel in prijs gedaald.

Ons niet gelaten: het wordt een zware financiële dobber, maar zoals het voorstel nu op tafel ligt, kunnen we akkoord gaan.

Voor ons is nu het hele kostenplaatje rond: het weten de hoogte van de lijfrente (maandelijks), we vernamen van de bank de mensualiteiten voor de lening, en de begroting van de werken is in een finaal stadium.

Het ontwerp van akte wordt nu ter goedkeuring voorgelegd aan de vrederechter.
Eenmaal deze zich akkoord verklaart, staat niets de definitieve overdracht nog in de weg.