Bijna eigenaar

We hadden gehoopt dat we ons nog voor het vertrek naar de Dominicaanse huiseigenaar mochten noemen, maar naarmate de vertrekdatum naderde, bleek dit steeds onrealistischer te zijn.
Gisteren volgde dan een verlossend telefoontje van Notaris Moyson: we mochten ons dra verheugen op de symbolische overhandiging van de sleutels.

De reden dat het zolang geduurd heeft, was tweeërlei: enerzijds opende het vredegerecht pas op 1 september, en anderzijds geeft het vredegerecht voorrang aan hangende zaken (van voor het reces) en dringende familiale kwesties.
Maar, om een lang verhaal kort te maken, na de mondelinge toestemming van de vrederechter, zal er in de zitting van 21 september ook de schriftelijke toestemming tot verkoop gegeven worden.

Eenmaal deze papieren op het bureau van de notaris zijn aangekomen, staat niets de definitieve eigendomsoverdracht nog in de weg.

Hiervoor werd ook reeds een datum en uur afgesproken: dinsdag 27 september, omstreeks 17u, zetten Godelieve, de bewindvoerder en ik onze handtekening onder een overeenkomst die ons zal binden tot de dood van mijn moeder.

Best een boeiend moment, waar we met enige spanning naar uitkijken.

En zo komt er ook op dit gebied schot in de zaak.

Architecturaal is de aanvraag binnen, en is het wachten op de goedkeuring.
Vandaag wordt de lening aangevraagd bij Dexia, en is het eveens wachten op de goedkeuring.
En tenslotte mogen we ons dan op 27 september huiseigenaar noemen.