Crisis?

Je zou, na ongeveer een jaar van onheilsberichten in de media, denken dat de crisis nu onderhand écht gaat doorbreken. Daar lijkt het in ieder geval niet op. Mensen worden, onder het mom van de crisis, ontslaan, maar vinden over het algemeen snel ander werk. De woningmarkt geraakt niet in vrije val, net zomin als de prijzen consumentenmarkt.

Soms heb je zelfs het tegenovergestelde gevoel: een je-m’en-fou’tisme van heb-ik-je-daar. Waar je eerder zou hopen op een vrijwillige gedrevenheid bots je vaak op een lethargische, doch ontspannen state of being.

Ook bij Personal IT merken we die tweedeling. Enerzijds is er een niet te miskennen daling van de bedrijfsaankopen, maar anderzijds is er een enorme stijging van de vraag naar herstellingen en advies. Die twee houden elkaar niet alleen in evenwicht, meer nog: ons bedrijfje kan de vraag momenteel amper verwerken.

Op dat gebied werkt de crisis nu twee maal in ons voordeel. Op dit moment halen we opbrengsten uit het langer in dienst houden of efficiënter doen opereren van bestaande apparatuur. Binnen afzienbare tijd geven deze gereviseerde aparaten echter ook de geest, waardoor we (hopelijk) opnieuw bij de klant langs kunnen gaan.

Stimuleren we deze trend? Helemaal niet. Ik raad klanten eerder aan een nieuw toestel te kopen dan verder te werken met een gereconfigureerd exemplaar. Maar wat baten kaars en bril….